Duitse herders zijn geweldige huisdieren. Ze zijn slim, atletisch en loyaal, waardoor ze geweldige huisdieren en werkhonden zijn. Helaas zijn ze, zoals de meeste honden van grote rassen, vatbaar voor een aantal gezondheidsproblemen.

Een van de meest voorkomende problemen is heupdysplasie; Volgens de Orthopedische Stichting voor Dieren heeft ongeveer 19% van de Duitse herders de aandoening. Heupdysplasie is een gewrichtsprobleem dat pijn en mobiliteitsproblemen kan veroorzaken bij uw hond en later in het leven kan leiden tot de ontwikkeling van artritis.

Duitse herders kunnen vaak een tijdje gelukkig leven met de aandoening, maar het is belangrijk om behandeling en de juiste zorg te bieden om hun ongemak te minimaliseren. Elke eigenaar moet bekend zijn met heupdysplasie, zodat ze kunnen letten op waarschuwingssignalen, hun huisdier gezond kunnen houden en indien nodig behandelingsopties kunnen nastreven.

Wat is heupdysplasie?

Heupdysplasie is een genetische aandoening die optreedt wanneer het heupgewricht van de hond niet normaal wordt gevormd. Bij honden met heupdysplasie past de kom van het heupgewricht losjes rond de bal en zijn de ligamenten die het gewricht verbinden en ondersteunen niet zo sterk als zou moeten.

Hierdoor ontstaat een gewricht dat losjes in elkaar past, wat betekent dat het dijbeen (het beenbot) te veel in het gewricht beweegt en pijn en schade veroorzaakt. Heupdysplasie kan optreden in een of beide achterheupen. Na verloop van tijd kan heupdysplasie leiden tot degeneratieve gewrichtsaandoeningen, artrose en kreupelheid. Sommige honden met de aandoening hebben echter slechts milde symptomen.

De aandoening kan op alle verschillende leeftijden optreden, soms al binnen enkele maanden. Symptomen treden echter meestal op wanneer een hond één of twee jaar oud is. In sommige milde gevallen weet u misschien niet dat uw hond de aandoening heeft totdat hij oud is en artritis begint te krijgen.

Waarom zijn Duitse herders vatbaar voor heupdysplasie?

Alle soorten honden kunnen worden getroffen door heupdysplasie, maar het komt het meest voor bij grote honden zoals Duitse herders, golden retrievers, bulldogs en Sint Bernards. Duitse herders lopen een bijzonder risico op de aandoening omdat ze zeer actief zijn en vanwege inteelt in de geschiedenis van het ras.

De aandoening is erfelijk, wat betekent dat het wordt doorgegeven via genetica. Als het aanwezig is in de afstamming van uw hond, is de kans groter dat uw hond uiteindelijk ook de aandoening krijgt.

Hoe het risico bij Duitse herders te minimaliseren

De aandoening is erfelijk, dus u kunt maar zoveel doen om het risico te verkleinen dat uw hond het ontwikkelt. Wanneer u kiest waar u uw hond wilt adopteren, moet u op zoek gaan naar hondenouders die geen heupdysplasie hebben.

Verantwoordelijke fokkers zullen geen honden fokken waarvan bekend is dat ze de aandoening hebben. U moet de certificering kunnen zien op basis van röntgenfoto's van de Orthopedische Stichting voor Dieren of PennHip. Helaas is het onmogelijk te garanderen dat uw geadopteerde hond de aandoening later niet zal ontwikkelen.

Gelukkig zijn er enkele andere stappen die u kunt nemen om het risico van uw hond om de aandoening te ontwikkelen te verkleinen of om de symptomen minder extreem te houden als ze deze toch ontwikkelen. Overgewicht kan de gewrichten van uw hond belasten en heupdysplasie verergeren, dus het is belangrijk om de richtlijnen van uw dierenarts voor voeding te volgen. U moet er ook voor zorgen dat uw hond een speciaal dieet volgt voor honden van grote rassen.

Een goed dieet is vooral belangrijk tijdens het eerste levensjaar van uw puppy, wanneer deze snel groeit. U kunt ook stappen ondernemen om de risico's van lichaamsbeweging te verminderen. Duitse herders zijn actieve honden, maar te extreme lichaamsbeweging kan gewrichtsschade veroorzaken. Beperk het springen zoveel mogelijk, zoals springen voor traktaties of frisbees.

Langdurig hardlopen kan ook de gewrichten van uw hond belasten. Het ideale trainingsschema omvat meerdere korte periodes van matige lichaamsbeweging per dag, in plaats van één lange periode. Lichaamsbeweging zoals wandelen en zwemmen kan uw hond helpen om stabiliserende spieren op te bouwen zonder de gewrichten te belasten. Natuurlijk zal uw hond het ook heerlijk vinden om meerdere keren per dag een wandeling te maken!

Wanneer u zich zorgen moet maken

Heupdysplasie veroorzaakt pijn en stijfheid in de heupen, dus de symptomen zullen ervoor zorgen dat uw hond moeite heeft met bewegen. In het bijzonder kan uw hond terughoudend zijn om op te staan ​​vanuit een liggende positie of om niet naar boven te gaan.

Ze kunnen ook stijf zijn of pijn lijken te hebben na het sporten of 's morgens vroeg. Als u merkt dat uw hond niet zo actief is of niet van dezelfde fysieke activiteiten lijkt te genieten, kan dit een teken zijn dat hij last begint te krijgen van heupdysplasie. Een van de duidelijkste tekenen van de aandoening is een veranderde gang.

Als uw hond met beide achterpoten tegen elkaar springt tijdens het wandelen of rennen, is de kans groot dat hij de aandoening ontwikkelt. U merkt misschien ook dat uw hond snel aankomt, voornamelijk omdat lichamelijke activiteit pijnlijk is geworden. Als u een van deze symptomen opmerkt, maak dan een afspraak voor een röntgenfoto en evaluatie met uw dierenarts. Als de dierenarts heupdysplasie vaststelt, kunt u een preventieve behandeling beginnen die het uw hond veel gemakkelijker zal maken.

Heeft uw Duitse herder last van heupdysplasie?

Behandelingen voor heupdysplasie van de Duitse herder

Er is geen remedie voor heupdysplasie, maar behandelingen kunnen helpen om pijn te verminderen, mobiliteit te verbeteren en de ontwikkeling van de aandoening te vertragen. Behandelingen variëren afhankelijk van de hond en de ernst van het probleem.

De meest basale behandelingen zijn dezelfde als de preventieve maatregelen om uw hond gezond te houden: houd zijn dieet in de gaten om zijn gewicht gezond te houden, moedig matige lichaamsbeweging aan, zoals wandelen en zwemmen, en geef uw hond (op advies van uw dierenarts) een dagelijks supplement dat hun gewrichten gezond.

Er zijn andere dingen die u kunt doen om in huis te helpen, zoals vloerkleden op gladde vloeren plaatsen om het uw hond gemakkelijker te maken zich te verplaatsen. Sommige honden hebben ook baat bij een verwarmd bed dat de pijn tijdens het slapen kan verminderen.

Als uw Duitse herder wordt gediagnosticeerd, zal uw dierenarts waarschijnlijk een ontstekingsremmend medicijn voorschrijven. Als uw hond matige tot ernstige pijn heeft, kan uw dierenarts ook pijnstillers voorschrijven. In meer extreme gevallen kan uw dierenarts de heup chirurgisch vervangen.

Het is altijd het beste om met uw dierenarts te overleggen wat de beste opties voor uw hond zijn. Door elke dag stappen te ondernemen om uw hond gezond te houden, kunt u veel doen om de symptomen van heupdysplasie te verminderen en uw Duitse herder te helpen een lang en gelukkig leven te leiden.