Hemangiosarcoom is een vrij veel voorkomende vorm van kanker bij honden, vooral bij honden van grotere rassen, zoals Duitse herder, golden retrievers en labradors. Hemangiosarcoom is een kankergezwel dat op de milt groeit. Sommige vormen van deze tumor groeien ook op de huid en onder de huid.

Onze zwarte labrador kruising trok als eerste onze aandacht dat hij problemen zou kunnen hebben als hij bij elke gelegenheid gras bleef eten in een poging zichzelf te laten braken. Hij probeerde over te geven, maar over het algemeen bracht hij alleen het gras naar boven dat hij had verslonden.

Omdat hij berucht was omdat hij van alles en nog wat at, dachten we dat hij iets had ingeslikt dat niet door zijn spijsverteringsstelsel kon gaan en via de mond terug moest komen. Als jonge hond had hij ooit een grote "grootvader" knikker ingeslikt. De dierenarts kon niets voelen, dus we gingen ervan uit dat hij het pas twee maanden later had ingeslikt toen hij het ontbrekende marmer braakte, samen met een grote hoeveelheid gras.

Deze keer besloot de dierenarts om de buik van onze honden te röntgenfoto's om te controleren op vreemde voorwerpen en tot onze ontzetting vond hij een grote tumor op zijn milt. Meestal zijn deze tumoren kankerachtig en bloeden ze uiteindelijk als ze in de bloedvaten groeien. Hemangiosarcoom is een agressieve kanker die zich snel verspreidt naar andere gebieden zoals longen, lever en hersenen. Onbehandeld zal de tumor scheuren en zal er inwendige bloeding optreden.

Onze dierenarts legde ons de situatie uit waarin wij of onze hond zich bevonden en de waarschijnlijke uitkomsten, afhankelijk van wat de laatste biopsie liet zien. Helaas is het bij deze vorm van kanker pas mogelijk om de kwaadaardigheid van de tumor te beseffen als deze is verwijderd. Pogingen tot biospsie vóór de operatie zullen vaak overmatig bloeden veroorzaken, wat op zijn beurt de dood van het dier kan betekenen.

Onze hond was typisch over wieight zoals labradors vaak zijn, omdat hij dol is op eten. Een aantal dingen begonnen aan ons te knagen. Als deze kanker vaak resulteerde in bloedingen of inwendige bloedingen en onze hond een extreem grote groei had, waarom hadden we daar dan geen enkel teken van gezien? Interne bloedingen kunnen ervoor zorgen dat uw hond plotseling instort en er erg onwel uitziet. Ook de kanker ontwikkelt zich snel en vertoont meer ziekte. De extra röntgenfoto's die werden gemaakt om te bepalen of de kanker zich naar de longen of lever had ontwikkeld, bleken negatief. Dit leek een positief resultaat gezien de grootte van de tumor en de kans op uitzaaiing. We hebben de mogelijkheden voor de komende dagen overwogen terwijl we probeerden te beslissen of we al dan niet opereerden.

De informatie die we ontvingen, gaf aan dat als we zouden opereren, het waarschijnlijke overlevingspercentage slechts twee maanden of zo zou zijn. Als we ervoor kiezen om niet te opereren, zou een waarschijnlijke bloeding een aanstaande dood zijn. Een moeilijke beslissing als u geen idee heeft wat uw hond werkelijk heeft. Veel eigenaren besluiten hun hond te laten inslapen om nog meer gezondheidsproblemen te verlichten. De beslissing om de tumor te laten verwijderen om te ontdekken dat hun hond minder dan twee maanden later overlijdt, laat veel te wensen over. Ten eerste doen de kosten van een operatie, gevolgd door de dood kort daarna, de eigenaren besluiten tot euthanasie. Ze denken dat dit op de lange termijn waarschijnlijk vriendelijker zal zijn voor hun geliefde hond.

We hebben alle waarschijnlijke resultaten overwogen met alle informatie die we van internet konden halen. Na veel heen en weer bewegen besloten we dat de kansen in het voordeel van onze honden waren. Aangezien hij nog nooit tekenen van inwendige bloedingen had vertoond en aangezien de tumor groot was, had dit moeten gebeuren. We gingen ervan uit dat onze kansen in orde waren. De andere factor waarmee we rekening hielden, was dat onze hond nooit ziek leek te zijn, afgezien van het eten van overmatige hoeveelheden gras. Hij was nog steeds prikkelbaar en had zijn gebruikelijke onverzadigbare eetlust. We hadden gemerkt dat hij het moeilijk vond om in een comfortabele positie te komen tijdens het reizen in de auto. Wat me ervan overtuigde dat het tijd was om hem uit te checken, was een lichte bult aan de onderkant van zijn ribben aan één kant.

Na overleg met het academisch veterinair ziekenhuis van onze plaatselijke universiteit konden we een chirurgische vergoeding krijgen van bijna de helft van de prijs van het origineel, dus besloten we door te gaan met de operatie om de tumor te verwijderen.

Tot onze grote vreugde lieten de resultaten van de biopsie na de operatie zien dat de tumor volledig goedaardig was. Als de tumor kwaadaardig was geweest, zouden we moeten beslissen of we hem chemotherapie zouden geven, wat de overlevingstijd aanzienlijk verlengt en natuurlijk meer geld kost. Uit ons onderzoek hadden we gelezen van veel gevallen waarin honden die kwaadaardige tumoren hadden twee jaar later nog steeds in leven waren, wat best goed is gezien de prognose die ons destijds werd voorgesteld. Er is altijd hoop. Sommige mensen kiezen ervoor om het dieet van hun hond na een operatie te veranderen in een natuurlijker dieet in een poging hun levensverwachting te verhogen. Mensen kiezen deze benadering vaak zelf wanneer ze met een slechte gezondheid worden geconfronteerd, en ik denk dat het een geldige optie is.

De milt moest worden verwijderd, maar onze dierenarts vertelde ons dat hij best gelukkig zonder kon leven. De tumor was zo groot als een voetbal en woog twee en een halve kilo. Geen wonder dat de arme kerel zich niet op zijn gemak kon voelen in de auto. Hij probeerde duidelijk een grote groei op te vangen. Hij zag er behoorlijk verzorgd uit na de operatie, vooral met zijn rekbare netverband om de wond te beschermen.

Het is bijna een jaar geleden sinds de operatie en hoewel ik denk dat hij waarschijnlijk de twee en een halve kilo heeft teruggekregen, zijn we zo blij dat we hem nog steeds bij ons hebben, want hij is onze vriend. Hij is trouwens nu 10 jaar oud.