Vanwege inteelt, zowel in de vroege dagen van rasstandaardisatie als in de geschiedenis van dit ras, zijn er veel algemene gezondheidsproblemen van de Duitse herder. Natuurlijk zijn niet alle gezondheidsproblemen specifiek gerelateerd aan inteelt (hoewel heupdysplasie dat wel is); sommige zijn gewoon gerelateerd aan de grootte van deze honden, het soort werk dat ze doen, en gewoon aan het feit dat ze een hond zijn.

Hier zijn de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Duitse herders, hoe u ze kunt herkennen en wat er eventueel kan worden gedaan om met deze problemen te helpen.

• Heupdysplasie
• Elleboogdysplasie
• Bloat
• Epilepsie
• Hemofilie
• Suikerziekte
• Cataract
• Degeneratieve schijfziekte
• Panosteitis
• Allergieën
• Pancreatitis
• Schildklierproblemen
• Blaasstenen
• Urineweginfecties
• Neusinfecties
• Tandheelkundige gezondheidsproblemen
• Kanker

Heupdysplasie

Heupdysplasie is het belangrijkste probleem dat specifiek verband houdt met de gezondheid van de Duitse herder. Hoewel er andere honden zijn die dit probleem vertonen, vooral andere grotere honden, komt het buitengewoon vaak voor bij Duitse herders, vooral bij nesten in kennels waar de gezondheid van honden geen prioriteit heeft.

Over het algemeen mogen honden die dit probleem al vertonen, niet worden gefokt, maar veel fokkers zullen dit negeren en de honden toch fokken, waardoor er weer een nest met honden ontstaat die dit probleem hebben. Het is pijnlijk voor de hond en moeilijk te verzachten omdat het een misvorming in het heupgewricht is. Honden die te veel worden gevoerd, te hard worden getraind of gewond raken als ze jong zijn, kunnen hun heupen beschadigen.

Elleboogdysplasie

Net als heupdysplasie is dit een aangeboren aandoening die veel grote rassen treft, maar vooral Duitse herders met een lange rij slecht gefokte voorouders. In plaats van een probleem met het heupgewricht, is dit een probleem met het ellebooggewricht. Dit probleem wordt meestal veroorzaakt door slechte genetica en kan zeer ernstig of zeer mild zijn.

Vaak zullen milde gevallen erger worden tijdens het leven van een hond, waardoor het erg ongemakkelijk wordt om te lopen. Omdat dit een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen van de Duitse herder is, zullen ethische fokkers ervoor zorgen dat beide ouders vrij zijn van elleboogdysplasie voordat ze worden gefokt. Als een hond eenmaal elleboogdysplasie heeft, kan een fokker of eigenaar er niet veel meer aan doen, behalve ervoor zorgen dat de hond de juiste voeding krijgt om zijn gewrichten zo lang mogelijk gesmeerd en pijnvrij te houden.

Bloat of maagdilatatie-Volvulus (GDV)

Je kunt dit meestal zien gebeuren bij een hond met korte of middellange vacht, hoewel de jassen van langharige Duitse herders dit probleem kunnen verbergen. Dit gebeurt in wezen wanneer de hond te snel te veel voedsel eet en vervolgens te veel fysieke activiteit verricht, waardoor gas zich ophoopt in de maag. Wanneer dit gebeurt en de hond het gas niet kan verdrijven (via de gebruikelijke methoden), kan de druk van de zwelling het ademen moeilijk maken en kan het lichaam in shock raken.

Drie maaltijden per dag voeren in plaats van één grote, kan dit probleem ook voorkomen. Ervoor zorgen dat hij na het eten geen zware lichamelijke inspanning verricht, is ook noodzakelijk. Als mijn Duitse herder gastro-intestinale problemen heeft, maak ik me het vaakst zorgen. Ik verloor op 10-jarige leeftijd al een van onze honden aan darmkanker en de maag en darm lijken een zwakke plek te zijn voor dit ras. Veel van de ernstige gezondheidsproblemen bij Duitse herdershonden worden daar aangetroffen.

Epilepsie

Hoewel deze aandoening het meest voorkomt bij mensen, niet bij honden, ontdekken veel mensen dat hun Duitse herders deze epileptische aandoening hebben. Dit is een beetje ironisch, aangezien Duitse herders vaak zijn opgeleid om honden te detecteren die aanvallen detecteren bij mensen met epilepsie of andere aan epileptische aanvallen gerelateerde aandoeningen.

Hoewel epilepsie genetisch en ongeneeslijk is, zijn er een aantal medicijnen die een Elzasser helpen zijn symptomen te beheersen. De meeste honden zullen niet eens merken dat ze deze aandoening hebben, vooral als ze uit stressvolle situaties worden gehouden en een gelukkig, comfortabel leven mogen leiden bij een attent gezin.

Het kan bijvoorbeeld moeilijk zijn voor een hond met epilepsie om te laten zien in kennelclubshows, omdat dit een stressvolle situatie kan zijn, die zijn aanvallen kan veroorzaken. In sommige gevallen zullen epileptische honden een metgezel willen die aanvallen opmerkt, zodat ze de eigenaar kunnen waarschuwen wanneer de epileptische Duitse herder op het punt staat een aanval te krijgen.

Hemofilie

In tegenstelling tot de Europese vorsten, die zo vaak onder elkaar fokten dat het recessieve gen zich begon te manifesteren bij een groot aantal edellieden en vrouwen, kunnen Duitse herders die afstammelingen zijn van een lange lijn van inteelt met hemofilie worden geboren.

Wat er in wezen met deze ziekte gebeurt, is dat het bloed niet goed kan stollen, dus een snee kan een ernstig probleem zijn en een bult die een blauwe plek veroorzaakt, kan zorgelijk zijn. Hoewel het niet een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij dit ras is, komt hemofilie vaker voor bij Duitse herders dan bij andere rassen.

Er is geen remedie voor deze ziekte, maar deze honden kunnen met de juiste zorg een gelukkig, lang leven leiden. Een eigenaar van een hond met deze aandoening zal de hond regelmatig moeten controleren op eventuele knobbels of stoten die onderhuids bloedzakken kunnen zijn en zal extra voorzichtig moeten zijn bij het trainen van deze hond om ervoor te zorgen dat hij niets te inspannend doet. of te gevaarlijk.

Suikerziekte

Vanwege hun grote omvang en hun neiging om te veel te eten als ze het voedsel kunnen krijgen, komt diabetes vrij vaak voor bij Duitse herders. Net als bij mensen zijn de symptomen vermoeidheid, droge mond, overmatig drinken, overmatig urineren en zwelling van de voeten.

Al deze problemen kunnen erop wijzen dat een hond diabetes heeft, wat vanaf zijn geboorte bij een Elzasser kan zijn, of zich later in het leven kan ontwikkelen, zelfs met de juiste voedings- en trainingsroutines. Dit is soms een genetische ziekte en soms een ziekte die ontstaat door de omgeving - wat de oorzaak ook is, Diabetes kan gemakkelijk onder controle worden gehouden met het juiste dieet en lichaamsbeweging. In sommige ernstigere gevallen kan een dierenarts een dagelijkse insuline-injectie voorschrijven om bij deze ziekte te helpen.

Aan welk gezondheidsprobleem heeft uw hond geleden?

Cataract

Een andere aandoening die zowel honden als mensen treft naarmate ze ouder worden, Duitse herders zijn bijzonder vatbaar voor cataract in hun ogen. De meeste eigenaren kunnen zien wanneer dit probleem zich voordoet, niet alleen door de ietwat troebele blik in de ogen van de hond, maar ook omdat de hond niet meer zo goed door nieuwsruimten lijkt te kunnen navigeren als hij ooit was.

Misschien zie je hem zelfs dingen tegenkomen die hij ooit heeft kunnen vermijden. Hoewel het in het begin een beetje komisch was (het is altijd een beetje grappig om te zien hoe je grote, slungelige hond tegen een stoel botst die hij normaal gesproken kan zien en vermijden), kunnen cataracten het erg moeilijk maken voor de hond als ze vooruitgaan. om iets te zien.

Hoewel sommige honden hun gezichtsvermogen niet nodig hebben, vooral als ze een gezelschapshond hebben en goed bekend zijn met hun huis, kan een operatie helpen het zicht te herstellen bij een oudere hond die nog steeds op zijn ogen vertrouwt.

Degeneratieve schijfziekte

Zoals alle grote dieren, inclusief mensen, kunnen Duitse herders ernstige problemen hebben met hun ruggengraat, vooral als ze ouder worden. Sommige lijnen van GSD's hebben meer kans op dit probleem dan andere, die zich waarschijnlijk zullen manifesteren als de hond nog jong is. De meeste fokkers proberen het fokken van deze honden te vermijden, omdat ze het probleem meestal doorgeven aan hun nakomelingen, net zoals ze het probleem van hun ouders hebben gekregen.

Honden moeten worden gecontroleerd op afwijkingen aan de wervelkolom als ze relatief jong zijn. Omdat dit een degeneratieve en genetische ziekte is, kan een persoon niet veel doen om deze ziekte te voorkomen, maar er is genoeg dat een eigenaar kan doen om te voorkomen dat de ziekte erger wordt of de hond pijn doet. Behandeling, goede voeding en lichaamsbeweging kunnen allemaal een Duitse herder helpen die aan dit gezondheidsprobleem lijdt.

Panosteitis

Deze aandoening wordt gekenmerkt als "dwalende kreupelheid" of wordt door dierenartsen soms gewoon "Pano" genoemd. Het manifesteert zich meestal tussen de vijf en veertien maanden oud en wordt vaak 'groeipijnen' genoemd door degenen die merken dat hun hond slechts drie van zijn vier poten gebruikt of anderszins mank loopt. Hoewel deze aandoening zichtbaar is op een röntgenapparaat, is het niet aangeboren en ook niet permanent.

Omdat Duitse herders zo groot zijn en zo snel groeien van kleine puppy's tot grote volwassen honden, wordt van hen verwacht dat ze groeipijnen hebben zoals andere grote dieren. Hoewel dit pijnlijk en pijnlijk kan zijn voor een jonge Duitse herder, is het zeker niet permanent en zal het na ongeveer anderhalf tot twee jaar verdwijnen. Als de hond er echter niet uit groeit, kan dit een aanwijzing zijn voor een echte ziekte die naar een arts moet worden gebracht.

Allergieën

Duitse herders zijn gevoeliger voor allergieën dan andere rassen. Deze kunnen komen in de vorm van omgevingsallergieën, zoals allergie voor gras of bepaalde soorten pollen, of de allergieën kunnen op voedsel zijn gebaseerd. Veel voorkomende voedselallergieën zijn kip, maïs, rijst en gluten.

Het geven van natuurlijk voer aan uw Duitse herder dat speciaal voor dit ras is samengesteld, is de beste manier om ervoor te zorgen dat uw hond de voeding heeft die hij nodig heeft; zorg ervoor dat het vrij is van allergenen. Niet elke hond zal voor alles allergisch zijn, en sommige Duitse herders zullen helemaal geen allergieën hebben.

Als u echter merkt dat zijn huid rood en geïrriteerd is en hij vaak jeukt, is het waarschijnlijk dat hij een ernstige aandoening heeft en dat u hem met een allergieregime moet beginnen. Een dierenarts kan aanbevelen welke pillen het beste zijn, maar zelfs voor mensen geformuleerde Benadryl of Claritin kan aan een Duitse herder worden gegeven.

Pancreatitis

Pancreatitis treedt op wanneer de alvleesklier ontstoken raakt. Dit kan slechts één keer gebeuren tijdens het leven van uw hond, of het kan meer dan eens gebeuren, afhankelijk van de hond en zijn dieet. Dit heeft meestal een ecologische oorzaak, zoals het eten van te vet hondenvoer als de hond niet gewend is dit soort voedsel te eten.

Dit is een probleem dat naar een dierenarts moet worden gebracht, vooral als uw hond meerdere aanvallen met dit probleem doormaakt.

Exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) is ook een veelvoorkomend probleem met de maag van de Duitse herder.

Schildklierproblemen

Schildklierproblemen behoren tot de meest voorkomende problemen die eigenaren van een Duitse herder bij hun honden tegenkomen. Om de een of andere reden hebben Elzassers veel problemen met hun endocriene niveaus. Uw hond regelmatig op deze problemen laten testen, is een van de beste manieren om te voorkomen dat deze problemen levensbedreigend worden.

Blaasstenen

Duitse herders zijn helaas nogal vatbaar voor het ontwikkelen van urinestenen. Het meest voorkomende type zijn blaasstenen. Ze zijn op hun mildst, nogal ongemakkelijk. Vaker echter zijn ze erg pijnlijk voor uw hond en kunnen ze erg moeilijk te passeren zijn. Als ze te lang onbehandeld blijven, kunnen ze leiden tot ernstige chronische gezondheidsproblemen, waarbij blaas- en nierschade de meest voorkomende zijn.

Een aantal dingen kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van blaasstenen, die optreden wanneer er een opeenhoping van kristallijn materiaal in de blaas van uw hond is. Normaal gesproken, als de urine van uw hond zuur genoeg is, zullen deze kristallen oplossen en via de urine worden uitgescheiden.

Helaas is dit niet altijd het geval. Veel honden hebben moeite met het oplossen van de mineralen in hun urine en hebben een of andere behandeling nodig om door de blaassteen heen te werken of om ze operatief te laten verwijderen.

Een van de meest gebruikelijke en effectieve manieren om dit te doen, is door uw hond wat speciaal blaassteenvoer te geven. Veel bedrijven hebben voedingsmiddelen geproduceerd die de vorming van kristallijne stoffen helpen voorkomen waarvan bekend is dat ze zich ophopen in de blaas, waardoor de kans dat uw hond blaas- of nierstenen krijgt aanzienlijk wordt verkleind.

Urineweginfecties

Urineweginfecties, of UTI's, zijn gevarieerd van aard - net als bij mensen. Er zijn veel dingen die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een urineweginfectie bij uw hond, maar uiteindelijk worden alle UTI's veroorzaakt door bacteriën die via de geslachtsorganen de urinewegen binnendringen.

Een verminderd immuunsysteem kan ervoor zorgen dat deze bacteriën meer kans hebben om te overleven wanneer ze de urethra binnendringen.

Als uw hond in contact komt met de uitwerpselen van een andere hond, is de kans groter dat bacteriën in de urethra terechtkomen.

Als er vuil of resten in contact komen met hun geslachtsdelen, kan dit een UTI veroorzaken als het materiaal besmettelijke bacteriën bevat

Urinewegen kunnen een aantal symptomen veroorzaken. Als u merkt dat uw Duitse herder een van de volgende gezondheidsproblemen heeft, kunt u hem naar de dierenarts brengen om te zien welke behandeling er beschikbaar is.

Bloed in de urine

Zichtbare pijn of ongemak bij het urineren

Gevoeligheid in het genitale gebied

Druppelende urine of incontinentie (niet in staat zijn om hun plas op te houden)

Vaak plassen of verstopping

Veranderingen in de kleur of geur van hun urine

Zichtbaar residu in hun urine, troebele urine

Neus en gebit, de gereedschapskist van uw hond, verzorg ze goed.

Neusinfecties

Duitse herders zijn ook redelijk vatbaar voor het ontwikkelen van neusinfecties, hoewel niet echt veel meer dan enig ander hondenras. Neusinfecties kunnen irriterend en ongemakkelijk zijn, en in ernstige gevallen kunnen ze zeer pijnlijk zijn en tot ernstigere complicaties leiden. Het is niet echt een van de ziekten van de Duitse herder waar ik vaak aan denk.

Een van de meest voorkomende vormen van neusinfectie wordt rhinitis genoemd. Rhinitis verwijst naar de daadwerkelijke ontsteking van de neus van uw hond. Ze kunnen last krijgen van een lopende neus, een verandering in hun eetlust of vaak niezen.

Sinusitis is een andere vrij veel voorkomende vorm van neusinfectie, gekenmerkt door de ontsteking van de feitelijke sinusgangen in de neus van uw hond. Dit kan tot gelijkaardige symptomen leiden: niezen, afscheiding uit de neus, veranderde eetlust of hoesten.

Sommige honden kunnen ook een aandoening ontwikkelen die bekend staat als nasale aspergillose, een schimmelinfectie die voornamelijk de neusstreek treft. Symptomen zijn vergelijkbaar met eerdere infecties, maar ze kunnen veel ernstiger zijn en omvatten neusbloedingen, pijn en zwelling in de neus. Uw Duitse herder kan ook een afscheiding hebben die pus bevat.

Als uw hond een van deze gezondheidsproblemen heeft, kan het een verstandig idee zijn om hulp te zoeken bij een dierenarts.

Tandheelkundige gezondheidsproblemen

Dit ras is ook vatbaar voor het ontwikkelen van problemen met hun tanden en lijdt aan tandvleesontstekingen. Dit betekent dat u heel voorzichtig moet zijn en de tijd moet nemen om de tanden van uw hond te poetsen vanaf het moment dat hij jong is. Dit zijn gezondheidsproblemen van de Duitse herder die gemakkelijk kunnen worden vermeden met goed eten en goede tandheelkundige zorg.

Als je een hond hebt die al een tijdje in het bezit is van iemand anders, kun je zien of hun gebit al dan niet is verzorgd door naar eventuele onvolkomenheden te zoeken. Let op de gezondheid van hun tandvlees.

Voordat je begint met het poetsen van de tanden van je Duitse herder, moet je ervoor zorgen dat hij of zij comfortabel is met je handen in en om zijn mond. Een van de eerste stappen die u moet nemen, is uw hand uitsteken en het gebied rond hun mond beginnen te masseren.

Zodra ze zich hiermee op hun gemak voelen, kun je hun mond openen en hun tanden een voor een gaan aanraken. Neem een ​​paar dagen - zelfs een week - om dit te doen om ervoor te zorgen dat uw hond zich niet ongemakkelijk voelt als u te snel gaat.

Als ze eenmaal op hun gemak zijn met de zachte, masserende aanraking, kun je hun tanden een voor een gaan poetsen. Tandenborstels voor honden zijn gemakkelijk te vinden in dierenwinkels. U kunt ervoor kiezen om deze tandenborstels te gebruiken met een speciale formule hondentandpasta, of u kunt gewoon water gebruiken.

Zorg ervoor dat u de tanden van uw hond vrij vaak poetst. Als u ze hard voedsel geeft, helpt de schurende aard van het voedsel de vorming van tandplak te voorkomen, zodat u niet zo vaak hoeft te poetsen als wanneer ze zacht voedsel zouden krijgen.

Kanker

Duitse herders zijn helaas vatbaar voor kanker, vooral als ze ouder worden. Enkele van de meest voorkomende kankers zijn:

• Osteosarcoom (tumoren in botten): hoewel deze kanker in vrijwel elk deel van het lichaam kan voorkomen, komt het bij Duitse herders het meest voor in de ellebogen, knieën en heupen, waar ze mogelijk al een probleem hebben.
• Lymfoom: in combinatie met hun endocriene problemen zijn GSD's vatbaar voor het ontwikkelen van kanker in het lymfesysteem.
• Melanoom: honden kunnen huidkanker krijgen, en het komt vrij vaak voor bij Duitse herders.

Adenocarcinomen / Leiomyosarcomen: Maag- en maaggerelateerde kankers komen ook veel voor bij Duitse herders. Vooral lever- en blaasgerelateerde problemen zijn indicatoren voor dit soort kankers.

Hoewel het onwaarschijnlijk is dat uw Duitse herder aan alle of zelfs enkele van deze problemen zal lijden, is het bij het overwegen van de aanschaf van een puppy of volwassen hond belangrijk om te weten op welke gezondheidsproblemen u moet letten en welke gezondheidsproblemen u zou kunnen hebben. om in de toekomst onder ogen te zien.